یکی از اولین کارهایی که یک معامله گر فارکس باید انجام دهد انتخاب یک بروکر فارکس است. این یک تصمیم بسیار مهم است که باید با دقت کافی اتخاذ شود. مدل های زیادی برای بروکرهای فارکس وجود دارد اما بطور کلی می توان آنها را به دو دسته بزرگتر بروکرهای با میز معاملاتی(Dealing-Desk) و بروکرهای بدون میز معاملاتی(None-Dealing-Desk) تقسیم کرد. در این مقاله قصد داریم نگاه دقیق تری به انواع بروکرها داشته باشیم و پس از مطالعه این مقاله شما باید قادر باشید با توجه به سبک معاملاتی خودتان بهترین بروکر را برای خود انتخاب کنید.
ساختار جریان قیمت در بروکرهای بدون میز معاملاتی (NDD)
بروکرهای بدون میز معاملاتی برای اعلام نرخ های خرید و فروش خود از قیمتهای دیگر بازیگران بازار فارکس مانند بانکها، موسسات مالی و گاهی دیگر معامله گران استفاده می کنند. این بازیگران بازار معمولا بعنوان فراهم کنندگان نقد شوندگی(Liquidity-Provider) یا بازارگردان ها(Market-Maker) شناخته می شوند که از طریق یک شبکه الکترونیک، قیمتهای خود را ارسال می کنند. این پروسه، قیمتها را بروز نگه می دارد و از درخواست مجدد برای مظنه های قیمت جلوگیری می کند. شبکه های الکترونیکی که قیمتها در آن اعلام می شوند دو نوع اند: شبکه ECN و شبکه STN.
بروکرهای بدون میز معاملاتی(NDD) قیمتها را از منابع مختلف جمع آوری می کنند. بدین صورت بهترین قیمت خرید و بهترین قیمت فروش را به مشتریان خود ارائه می دهند. زمانیکه شما با این بروکرها کار می کنید طرف دیگر معامله یک فراهم کننده نقد شوندگی است.
اوتوماسیون یا خودکار سازی عملیات به این معنی است که بروکر می تواند سفارشات مشتریان خود را با قیمت دریافتی از سمت دیگر معامله را سریعا اجرا کند. در این حالت بروکر بعنوان واسطه عمل می کند که طی آن سفارشات را از مشتریان دریافت و سپس آنها را از طریق فراهم کنندگان نقد شوندگی و با مظنه های اعلامی آنها اجرا می کند.
یک شبکه ECN نرخ های تعداد بسیاری از فراهم کنندگان نقد شوندگی را با هم یکی می کند بگونه ای که می تواند صدها سفارش را بطور همزمان برای یک جفت ارز خاص مدیریت کند. یک STP نیز یک شبکه الکترونیک است اما نمی تواند تعداد بسیار زیادی از قیمتها و مظنه ها را مانند شبکه ECN مدیریت کند. شبکه STP مستقیما به سراغ تعدادی بانکها و موسسات مالی درجه اول می رود. این بدان معنی است که در این روش تعداد بازیگران کمتری در دسترس هستند. ساختار جریان قیمت در بروکرهای بدون میز معاملاتی بصورت شکل در زیر نشان داده شده است.
تصویر بالا جریان پویای قیمتها را در پلتفرم الکترونیکی یک بروکر نشان می دهد. فلش های مشکی مظنه هایی هستند که بروکر دریافت می کنند و فلش های خاکستری مظنه هایی هستند که بروکر به مشتریان خود اعلام می کند. شبکه الکترونیک این امکان را برای بروکر فراهم می کند که سفارشات مشتریان را با چند کلیک دریافت کند و آنها را از طریق همتاهای خود اجرا می کند. این جریان با فلش های آبی نشان داده شده است. همانگونه که در تصویر دیده می شود بروکر در یک لحظه از بین نرخ های مختلف، بهترین قیمت خرید و بهترین قیمت فروش را از مظنه های بازیگران متفاوت بازار استخراج می کند و به مشتریان خود نشان می دهد. در شکل بالا بهترین مظنه خرید مربوط به بانک C و بهترین مظنه فروش مربوط به بانک B می باشد.
ساختار جریان قیمت در بروکرهای با میز معاملاتی (DD)
اصطلاح “بروکر با میز معاملاتی” جهت توصیف یک بروکر بکار می رود که سفارشات مشتریان را از طریق فراهم کنندگان نقد شوندگی اجرا نمی کند بلکه خود بروکر، طرف دیگر معامله مشتریانش قرار می گیرد. این بدان معنی نیست که این نوع از بروکرها به فراهم کنندگان نقد شوندگی دسترسی ندارند. مطمئنا آنها نیز به دیگر بازیگران بازار دسترسی دارند. در واقع آنها بر اساس جهت معامله(خرید یا فروش)، اندازه معامله و شرایط بازار تصمیم می گیرند که خوشان طرف دیگر معامله مشتریان باشند یا آن معامله را از طریق دیگر بازار گردان ها اجرا کنند. اگر بازار در حال رونق گرفتن باشد و آنها با خرید مشتری مواجه باشند آنها ممکن است به بهترین قیمت از طریق یکی از فراهم کنندگان نقد شوندگی که در دسترس دارند معامله را سریعا ببندند.
همچنین این نوع از بروکرها ممکن است از شبکه STP استفاده کنند تا بتوانند در مواقعی که نمی خواهند موقعیت معاملاتی را حفظ کنند، از طریق این شبکه سفارشات را اجرا کنند. آنها همچنین ممکن است به مشتریان خود حسابهای STP ارائه دهند که طی آن سفارشات مشتریان با استفاده از پلتفرم معاملاتی بصورت اتوماتیک اجرا شود. اما شما لزوما قیمتهای فراهم کنندگان نقد شوندگی را در یافت نخواهید کرد. خواه بروکر طرف معامله شما باشد و یا معاملات شما از طریق شبکه STP انجام شود. میز معاملاتی ممکن است موقعیت های معاملاتی ایجاد کند تا در مقابل موقعیتهای معامله گران خرده که معمولا با حجم میکرو لات هستند قرار گیرد و بسته شود.
زمانیکه بروکر یک موقعیت با حجم بالاتر مانند یک لات استاندارد دارد ممکن است آن موقعیت را با یک فراهم کننده نقد شوندگی ببندند و خود مستقیما وارد معامله نشود. اغلب فراهم کنندگان نقد شوندگی، قیمتها را برای بازار بین بانکی اعلام می کنند و تمایلی به معاملات کمتر از 100 هزار یا چند صد هزار واحد از یک ارز را ندارند. بنابراین بروکرهای با میز معاملاتی که با معامله گران خرد کار می کنند مجبور خواهند بود که سمت دیگر معامله مشتریانشان قرار گیرند مگر حجم معامله به اندازه ای باشد که بتوانند از طریق یک فراهم کننده نقد شوندگی، سفارش را انجام دهند. ساختار جریان قیمت بروکر با میز معاملاتی را در زیر بصورت تصویر مشاهده می کنید.
همانگونه که در تصویر بالا دیده می شود بروکر جهت اعلام نرخهای خرید و فروش خود از قیمتهای فراهم کنندگان نقد شوندگی استفاده می کند که این جریان با یک فلش مشکی مشخص شده است. سپس بروکر با کاهش و افزایش نرخها آنها را به مشتریان خود ارائه می دهد. این جریان با فلش خاکستری نشان داده شده است. سپس معامله گران از طریق شبکه STP با قیمتهای اعلام شده معامله می کنند(فلش آبی). بعد از ارسال سفارش معامله گر، سفارشات از طریق پلتفرم معاملاتی به میز معاملاتی بروکر می رسد. سپس میز معاملاتی تصمیم می گیرد که چگونه سفارش را انجام دهد. بنابراین ممکن است میز معاملاتی بروکر، طرف دیگر سفارش قرار بگیرد یا اینکه حجم موقعیت باز او به اندازه کافی بزرگ باشد که بتواند مستقیما از طریق یک فراهم کننده نقد شوندگی آنرا اجرا کند(فلش نارنجی). همچنین میز معاملاتی ممکن است قیمتهای خودش را به مشتریان ارائه دهد(فلش قرمز) یا قیمتهای فراهم کنندگان نقد شوندگی را به مشتری اعلام کند(فلش زرد).
در شکل بالا بروکر قیمتهای فراهم کنندگان نقد شوندگی را به مشتری ارائه نداده است. بلکه از بین قیمتهای مختلفی که می توانسته برگزیند قیمتی را خریداری می کند که کمترین نرخ را دارد(نرخ های قرمز رنگ). در مثال بالا بروکر 1.2575 که کمترین نرخ است انتخاب کرده و پس از اضافه کردن 5 پیپ یعنی 1.2580 آن را به مشتری ارائه کرده است. همچنین از بین نرخ های مختلفی که می تواند بفروشد نرخی را برگزیده که بالاترین قیمت را دارد(نرخهای سبز رنگ). بنابراین از بین نرخهای مختلف قیمت 1.2565 را انتخاب کرده که بالاترین مظنه می باشد و با 5 پیپ کمتر یعنی 1.2060 آنرا از مشتری خرید می کند.
ویژگی های بروکر بدون میز معاملاتی (NDD)
مهمترین ویژگی بروکرهای فارکس بدون میز معاملاتی این است که بهترین نرخهای بازار را ارائه می دهند. از آنجاییکه آنها به بازیگران مختلف بازار دسترسی دارند بهترین قیمتها را به رایگان در اختیار مشتریانشان قرار می دهند. کمیسون معاملات منبع اصلی درآمد این بروکرها است. زیرا آنها هیچگاه موقعیت معاملاتی اتخاذ نمی کنند. همچنین شکاف قیمتی خرید و فروش(اسپرد) دائما تغییر می کنند. زیرا قیمتها از بازیگران مختلف بازار دریافت می شود. بدین ترتیب گاهی اسپرد افزایش می یابد و گاهی این اسپردها بسیار کوچک می شوند.
در بروکرهای بدون میز معاملاتی بایستی بین بروکرهای STP و ECN تمایز قائل شد. هر دو بهترین مظنه های خرید و فروشی را که در دسترس دارند ارائه می دهند. با این وجود بروکرهای ECN به منابع قیمتی بسیار بیشتری دسترسی دارند و در مقایسه با بروکرهای STP نرخهای رقابتی تری را ارائه می دهند. از آنجا که این نوع بروکرها بهترین نرخها را به مشتریانشان ارائه می دهند و سفارشات آنها را به نرخ بازار اجرا می کنند، میزانی کمیسیون در هر معامله از مشتری اخذ می کنند. کمسیون ها بسیار کوچک و معمولا کسری از اسپرد هستند.
با توجه به سرعت شبکه الکترونیکی، زمانیکه شما دکمه اجرای سفارش را در پلتفرم معاملاتی خود کلیک می کنید این بسیار نادر است بروکر بدون میز معاملاتی، نیاز به دریافت مجدد مظنه قیمت (re-quote) پیدا کند. از آنجا که بروکر موقعیت معاملاتی را برای خود حفظ نمی کند و همچنین مظنه های اعلامی را همانظور که هست اعلام می کند معاملات معمولا با قیمتهای ارائه شده صورت می پذیرند. البته در شرایطی که بازار بسیار نوسانی می باشد ممکن است این اتفاق نیفتد و معاملات صورت گرفته با نرخهای اعلامی متفاوت باشند.
بروکرهایی که اعلام می کنند سفارشات را بدون میز معاملاتی اجرا می کنند باید اکثر قیمتهایشان را از بانکهای درجه 1 و سایر موسسات مالی معتبر دریافت کنند. مفهوم ECN و STP گسترده است و ممکن است بروکرهای زیادی اعلام کنند که اینگونه خدمات را ارائه می دهند در حالیکه واقعا اینگونه نیست. ممکن است یک بروکر تعداد زیادی مشتری داشته باشد و با استفاده از پلتفرم معاملاتی به یک شبکه ECN متصل باشد اما نرخها را از بانکهای درجه 1 دریافت نکند. مفهوم ECN بصورت رسمی این است که سفارشات شما در یک شبکه قیمت، با قیمتهای دیگر معامله گران یا فراهم کنندگان نقد شوندگی انجام شود و این ممکن است که در مورد برخی تبلیغات بروکرها درست باشد. اما باید اطمینان یافت که آنها به تعداد زیادی بازارگردان و بانکهای درجه 1 دسترسی دارند.
بانکهای درجه 1 اسپردهای کوچکی برای معاملات خرده ارائه نمی دهند. برخی موسسات نرخهای مناسب را تنها برای معاملات با حجم حداقل چند صد تایی ارائه می دهند. این بدان معنی است که بروکرها با دسترسی واقعی به بازارگردانها و مظنه های آنها نمی توانند حسابهای کارگزاری با مقادیر کم سرمایه را به مشتریان ارائه دهند. اگر یک بروکر حسابهای مینی و میکرو را با اهرم های بسیار بالا معمولا چند صد برابری ارائه می دهد به احتمال زیاد یک بروکر با میز معاملاتی است. این میز معاملاتی لازم است تا بروکر بتواند پس از انباشته شدن موقعیت و رسیدن به حداقل حجم مورد نیاز، آنرا با بازارگردان خود معامله کند.
معمولا حداقل سرمایه مورد نیاز برای شروع کار با بروکرهای بدون میز معاملاتی در حدود 10 هزار واحد یا گاهی 25 هزار واحد از ارزهای اصلی است. اغلب اهرم های اینگونه بروکرهای از 1:10 تجاوز نمی کند. این اندازه حسابها به این معنی است که بروکر، حداقل سایز معاملات بزرگتری را ارائه می دهد و معاملات مینی و میکرو را اجرا نمی کند.
فراهم کنندگان نقد شوندگی این بروکرها 24 ساعت شبانه روز و 5 روز هفته فعال هستند. زیرا آنها میزهای معاملاتی مختلفی در نیویورک، لندن و توکیو دارند. در واقع دلیل فعالیت تمام وقت بازار فارکس در طول هفته وجود همین بانکهای درجه 1 هستند. بنابراین بروکرهایی که به فراهم کنندگان نقد شوندگی خود دسترسی دارند می توانند در بازه زمانی مشابه به مشتریانشان خدمات ارائه دهند.
ویژگی های بروکر با میز معاملاتی (DD)
بروکرهای با میز معاملاتی، معمولا به مشتریان خرده حسابهای مینی و میکرو ارائه می دهند که از طریق بروکرهای بدون میز معاملاتی در دسترس نمی باشد. همانگونه که قبلا اشاره شد بروکر با میز معاملاتی نیز به بازارگردان ها و فراهم کنندگان نقد شوندگی دسترسی دارند. اما مستقیما قیمتها را به مشتریان اعلام نمی کنند. از آنجا که این بروکرها کمیسونی از معاملات دریافت نمی کنند پس از دریافت مظنه، اسپردها را عریض تر می کنند و نرخهای خود را به اطلاع مشتریانشان می رسانند.
اگر مشتریان معاملاتی در سایز بزرگ انجام دهند بروکر می تواند سفارشات را مستقیما با یک بازارگردان ببندید و بدین صورت اضافه کردن اسپرد کارا خواهد بود. اگر بروکر یک مشتری داشته باشد که بخواهد معامله 10 لاتی انجام دهد نرخهای دریافت شده از شبکه بازارگردان ها را عریض می کند و به مشتری اعلام می کند. در واقع بروکر قیمت فروش را کاهش و قیمت خرید را افزایش می هد.
شکل دیگری از درآمد برای این بروکرها اسپرد خرید و فروش است. زمانیکه معاملات با حجم کوچک انجام می شود بروکر نمی تواند با مظنه های بازارگردان ها آنرا اجرا کند. زیرا حداقل معامله با بازارگردانها چندین لات استاندارد است. در این موارد بروکر موقعیت معاملاتی را برای خود حفظ می کند. با این حال آنها می توانند موقعیت معاملاتی یک مشتری را با موقعیت مخالف مشتری دیگر اجرا کنند و از شکاف قیمتی خرید و فروش سود کسب کنند. شکاف قیمتی خرید و فروش یکی از منابع اصلی درآمد بروکرهای با میز معاملاتی است. برای مثال فرض کنید نرخ اعلامی بروکر 1.2580/1.2560 است. یک مشتری به اندازه یک میکرو لات به نرخ 1.2680 خرید انجام می دهد. سپس نرخ بروکر به 1.2585/1.2565 تغییر می کند و یک مشتری دیگر، اندازه یک میکرو لات با نرخ 1.2565 می فروشد. بنابراین بروکر اختلاف بین خرید و فروش را سود برده است.
برخی بروکرهای با میز معاملاتی برای مشتریان عمده امکان تماس تلفنی با میز را فراهم می کنند. بدین ترتیب تعامل بیشتر می شود و مشتری احساس نمی کند که خودش تنها در پشت مانیتور است. برخی نیز خدمات شخصی تری ارائه می دهند و سوالات و مشکلات مشتریان را حل می کنند.
مزایا و معایب بروکرهایی DD و NDD
از نظر اسپردهای کوچک نمی توان با بروکرهای بدون میز معاملاتی رقابت کرد. این بروکرها می توانند با استفاده از شبکه گسترده ECN که شامل بانکهای درجه 1، بازارگردانها و دیگر بازیگران بازار، بهترین قیمتها را به مشتریان اعلام کنند. زمانیکه بازارگردان ها بر اساس جریانات و سرعت معاملات بازار، قیمتها را تغییر می دهند اسپردها نیز تغییر می کنند. بروکرهای با میز معاملاتی اسپردهای عریض تری دارند اما کمسیونی از معاملات اخذ نمی کنند. این مسئله محاسبه سود و زیان را در مقایسه با حالت کارمزد کمیسونی شفاف تر می کند.
بحث های زیادی در رابطه با احتمال تضاد منافغ بروکر با میز معاملاتی و مشتری وجود دارد. زیرا بروکر طرف دیگر معاملات مشتریان است. بدین ترتیب اگر مشتری سود کند بروکر زیان کرده است و بالعکس. این می تواند در برخی موارد صحیح باشد اما لزوما همیشه این طور نیست. گاهی اوقات بروکر سریعا موقعیت یک مشتری را با موقعیت عکس مشتری دیگر اجرا می کند.
وجود بروکرهای با میز معاملاتی در مقایسه با بروکرهای بدون میز معاملاتی این امکان را برای معامله گران خرد فراهم آورده که اسپردهای بسیار نزدیکتری نسبت به قبل داشته باشند. بدین صورت اسپردهایی به اندازه 2 یا 2.5 پیپ در محبوب ترین جفت ارز یعنی یورو/دلار یافت می شود. بنابراین مدل میز معاملاتی مزایایی دارد اما مباحثی در مورد مسائل اخلاقی پیش می آید.
کدام بروکر فارکس بهتر است؟
بهترین بروکر برای یک معامله گر ممکن است بهترین انتخاب برای معامله گر دیگر نباشد. این سوال باید بعنوان قسمتی از سبک کلی معاملات شما مطرح شود. اما بایستی سه فاکتور مهم در این خصوص در نظر گرفته شود. این فاکتورها شامل اندازه معامله، تکرر معاملات و خدمات می باشد.
ابتدا به انداره معامله نگاهی می اندازیم. اگر شما یک معامله گر خرد با سرمایه اندک هستید انتخابی به جز بروکر با میز معاملاتی ندارید. البته این مورد به خوبی اطلاع رسانی نمی شود اما اگر بروکر حسابهای مینی و میکرو ارائه می دهد به ناچار بایستی میز معاملاتی نیز داشته باشد. مسئله ای که معامله گران خرد را نگران می کند مظنه یابی مجدد(re-quote) است. بدین صورت زمانیکه شما روی دکمه “اجرا” کلیک می کنید قیمتها معمولا بر خلاف شما تغییر پیدا می کنند و از شما سوال می شود که آیا هنوز می خواهید معامله را انجام دهید. اگر این اتفاق زیاد رخ دهد احتمالا شما بخواهید که بروکر خود را تغییر دهید.
اگر حجم معاملات شما ضریبی از یک لات استاندارد است شما برای انتخاب بروکر مسائل دیگری را باید در نظر بگیرید. در اینصورت انتخاب بروکر به این بستگی دارد که چه تعداد معامله دارید و چه خدماتی می خواهید. تکرر معاملات شما نشان می دهد که چقدر شما کمیسیون پرداخت خواهید کرد و سطح بالای معاملات ممکن است کمیسون و اسپرد سنگینی بر سود و زیان شما تحمیل کند. بنابراین معامله گران کوتاه مدت که معمولا معاملات بسیاری انجام می دهند اسپردهای کوچکتری جهت کسب سود نیاز دارند. معمولا شکاف قیمتی خرید و فروش با توجه به شرایط بازار متفاوت است. در حالیکه اغلب بروکرهای با میز معاملاتی، اسپردهای از پیش تعیین شده ای را ارائه می دهند که از اسپرد بروکرهای بدون میز معاملاتی بزرگتر است.
در نهایت، یک معامله گر باید بروکری را انتخاب کند که در کشورهایی با سطوح بالای نظارت قرار دارند. آمریکا، انگلیس و اروپا همگی کنترل هایی در سطوح بالا را اعمال می کنند. همچنین مناطق دیگری مانند ژاپن، سنگاپور و استرالیا نیز نظارتهای خوبی بر این موضوع دارند.
در حالیکه هیچ شکی نیست بروکرهای بدون میز معاملاتی ECN، بهترین جریان قیمت و شفافیت را دارند ریسک فعالیت و تقلب بروکرهای با میز معاملاتی، بیش از اندازه در نظر گرفته می شود. یک بروکر رگوله می خواهد که در بلند مدت مشتریانش موفقیت کسب کنند و معاملات مستمری داشته باشند. بنابراین خواه درآمد بروکر از کمیسون باشد یا از عریض کردن اسپرد، آنها همیشه از معاملات مشتریان کسب درآمد می کنند.
اگر مطلب کپی نبوده باشه خیلی عالی و حرفه ای بود لذت بردم.ممنون